Rozdział 12 .

 '' Kiedy umrę , wszystko co moje stanie się Twoje , oprócz snów . ''

Nim się obejrzałem , byliśmy już w samym środku opuszczonej hurtowni . Tak jak ustaliliśmy tak się stało . Lou był z Hazzą , a ja z Maikiem i Paynem , obstawialiśmy tyły . Nagle w mojej kieszeni zaczął wibrować telefon . Tomlinson .''  Na mój sygnał , atakujemy . '' przeczytałem zawartość wiadomości i pokazując pozostałym SMS'a przygotowaliśmy się do akcji .  Jak na zawołanie po całym pomieszczeniu rozległ się głośny strzał . Ruszyliśmy sprintem w stronę z której wcześniej wydobył się sygnał i już po chwili , byliśmy na miejscu . No tak , Tomlinson razem ze Stylesem dali już sobie radę . Dwóch leżało , zalanych krwią , a dwóch jeszcze żyło . Tak sądzę . Chłopaki podbiegli do oszołomionych i ledwo przytomnych dziewczyn. Zaczęli sprawdzać po kolei tętno  

Zrobiło mi się ich żal , były tu przetrzymywane i gwałcone . Po chwili usłyszeliśmy głośny pisk opon . Tyga wrócił . Ta świnia nie zdawała sobie sprawy , z tego co tu zaszło . Tomlinson wstał, będąc gotowy , zrobić z nim to , co z poprzednimi . 

- Ja to zrobię . - wysyczałem przez zęby , kierując się w stronę wyjścia . 

- Malik . - Tommo , wskazał głową w  moim kierunku . - asekuruj go . Mulat posłusznie wykonał rozkaz bruneta i już po chwili podążył za mną . Stałem na przeciwko tego skurwiela , dzieliło nas kilka metrów . 

- O mój stary przyjaciel ! - wyszczerzył się .

- Zamknij się . - wysyczałem . - Masz trzy sekundy życia . Chcesz coś powiedzieć ? - zapytałem , z ironią nie mogąc doczekać się by nacisnąć ten pieprzony spust . 

- Nie zastrzelisz mnie . - zaśmiał się . - Ja umrę a Ty trafisz za kratki . 

- Założysz się ? 

- Horan , stój . - mulat  mnie powstrzymał , kładąc rękę na moim ramieniu  . - On ma racje . 

- Nie pierdol . - spojrzałem w stronę Malika wzrokiem pełnym pogardy . - Musi za to zapłacić . 

- Tak ? - zapytał - Zabijesz go teraz , poboli i przestanie . Zostawisz go , trafi za kraty , a tam mu tego nie darują . Wiem co mówię . - Mierzyłem Malika od góry do dołu nie mogąc złapać oddechu . 

Wkrótce potem na miejscu pojawiła się policja i pogotowie . Tygę zakuli , a ja nie byłem z tego dumny . Może Malik miał rację . 

- Dzięki Horan . - podszedł do mnie jeden z funkcjonariuszy . - Dzięki Tobie , te laski wogóle jeszcze żyją . 

- To nie tylko moja zasługa . - odpowiedziałem oschle , bez żadnych skrupułów . - Do nich gratulacje . - rzuciłem wskazując głową w stronę chłopaków stojących nieopodal Nas . 

- Gadałem z nimi . Mówią , że to dzięki Tobie . - pokręciłem przecząco głową . 

- Mniejsza o to . - spuściłem głowę . 

- Mimo wszystko , dzięki . - odpowiedział i zaczął się oddalać . 

- Stój ! - zatrzymałem go . - przypilnuj , żeby ten skurwiel dostał to na co zasłużył . 

- Zobaczę co da się zrobić . - zaśmiał się i przybijając mi piątkę wsiadł do radiowozu . 

- Co teraz ? - usłyszałem za sobą roześmianych chłopaków . 

- Róbta co chceta , ja jadę do domu . - zaśmiałem się . 

- Dzwoniła Pezz , Emily , już wie . - spuściłem głowę , przeklinając pod nosem . 

- Czyli jadę po opierdol . - zaczęli się śmiać .  Pożegnałem się z chłopakami i wsiadając do samochodu , z piskiem opon ruszyłem w stronę domu . 

***

Zaparkowałem tuż przed domem . Oparłem się o siedzenie samochodu , kładąc głowę na oparcie . Zamknąłem oczy i nerwowo zmierzwiłem włosy . Wysiadłem z samochodu i zamykając go , ruszyłem w stronę domu . Zrobiłem kilka głębokich wdechów .

- No Horan zaciągnij się , bo to może być ostatni raz kiedy stoisz o własnych nogach . - zaśmiałem się i otworzyłem drzwi . Wszedłem do środka , ktoś krzątał się po kuchni . W duchu błagałem , żeby to nie była Emm . 

- Hej Pezz . - rzuciłem , gdy ujrzałem blondynkę wkładającą naczynia do zmywarki . - Jest źle ? 

- Śpi . Strasznie się bała . Idź do niej . - powiedziała i podchodząc bliżej mocno mnie przytuliła . - Nie zmarnuj takiej szansy . - dała mi buziaka w policzek i zabierając swoje rzeczy opuściła nasze mieszkanie .

Zacząłem kierować się w stronę naszej sypialni . Spała . Usiadłem na skraju łóżka , i bacznie się jej przyglądałem . Patrzyłem na nią , przez chwilę , ale gdy przez przypadek  kichnąłem przebudziła się .

Szybko usiadła i mocno mnie przytuliła . Łzy na jej policzkach był zaschnięte . 

- Dlaczego mi to zrobiłeś ? - zapytała i znowu zaczęła płakać . Jedną ręką gładziłem jej włosy a drugą tuliłem do siebie . 

- Ja chciałem po prostu , żeby ten skurwiel pożałował tego co zrobił . 

- Rozumiem . - spojrzała mi prosto w oczy . - Ale nie Twoim kosztem . Ty nawet nie wiesz co ja czułam , gdy Cię nie było ... myślałam,  że umrę . Perrie dała mi kilka tabletek podejrzewam nasennych wmawiając,że są na kaszel i zasnęłam . 

- Przepraszam . - wydukałem , przerywając jej tą męczącą rozmowę . Mocno wtuliłem się w jej włosy , ale ona wyszła z mojego uścisku i okrakiem usiadła na moich kolanach . 

- Nie rozumiem Cię . Najpierw mnie w sobie rozkochujesz , a potem doprowadzasz do szału , to Twój urok? - zapytała , cichutko chichocząc . 

- Nie , to tylko przy Tobie tak wariuję . - odpowiedziałem a ona mocno wpiła się w  moje usta . 

- Wiesz co by się stało , gdybyś zginął ? 

- Kiedy umrę , wszystko co moje stanie się Twoje , oprócz snów . - odpowiedziałem a Emily ponownie mnie pocałowała . 

- To było piękne Niall . - rzuciła , mierzwiąc moje włosy . - Mimo wszystko dziękuję Ci za to co dla mnie robisz .  . 

- Chyba wiem jako możesz mi podziękować . - obróciłem ją gwałtownie tak , że to teraz ja górowałem . Zacząłem składać na jej ciele pocałunki .  Poddała się . Po upojnej nocy , oboje zasnęliśmy . Teraz miałem wszystko czego potrzebowałem . 

----------------------------------

Hej Miśki . Tak zdaję sobie sprawę , że te rozdział są coraz bardziej badziewne 

ale poprawię się . Tak myślę . 

A tymczasem . 

Dziękuję za kom ♥ 

Jeśli możecie to :