Rozdział 22 .

'' Mówiłeś , że jeżeli będę Cię potrzebować będziesz przy mnie ... ''


Perspektywa Danielle .

- Jak myślisz , dlaczego Emily wyjechała ? -  zapytałam wyrywając Liama z zamyślenia .
- Hmm , po prostu potrzebowali przerwy .
- Tak myślisz ?
- Jestem tego pewny . - odpowiedział i cmoknął mnie w czubek głowy . Nagle po całym domu rozległ się dzwonek do drzwi . Liam wstał z kanapy i rzucając krótkie '' Ja otworzę  '' zginął za drzwiami salonu . Po chwili usłyszałam płacz więc całkiem zdezorientowana udałam się w stronę drzwi wejściowych . Moim oczom ukazała się szlochająca Emily  którą Liam za wszelką cenę chciał uspokoić , tuląc ją do siebie .
- Emily , spokojnie ... co się stało ? - zapytał , ale dziewczyna nie mogła przestać płakać .
- Niall i ... Kathrina ... - przerywała . - widziałam ich razem .
- Och , Em ... spokojnie to nie koniecznie musi coś znaczyć . - tłumaczył jej .
- Słyszałam jak wyznawała mu miłość . - mówiąc cały czas szlochała . - M-m-mogę zatrzymać się u Was na kilka dni ? - jąkała się .
- Oczywiście ! - odpowiedzieliśmy z Liamem jednoznacznie , a ja podeszłam bliżej dziewczyny by móc ją przytulić .
- Dopóki czegoś dla siebie nie znajdę ... - dokończyła .
- Przestań ! - przerwał jej Liam . - Jesteś u nas zawsze miło widziana . - uśmiechnął się zachęcająco . - Wejdź do środka . - wskazał Emily drogę do salonu .
- I jeszcze jedno ... Liam mógłbyś nie mówić Niallowi gdzie jestem ? Bardzo proszę ...
- Umm , okej . - zgodził się , ale wyraz jego twarzy nie był do końca przekonujący .

***

Szukałem jej wszędzie , dzwoniłem do wszystkich znajomych i nic . Błagałem tylko by nic jej się nie stało . To było w tym momencie najważniejsze . 

- Jakieś znaki ? - do domu wparował zdenerwowany Tomlinson . 

- Nic . 

- Jak Ty ją tak kurwa mogłeś puścić ? 

- A co niby miałem zrobić ?
- Na pewno nie to co zrobiłeś . 

- Łał dzięki za radę , skorzystam ... o ile ją kurwa jeszcze zobaczę ! - wstałem i biorąc kluczyki z szafki w korytarzu , wsiadłem do samochodu . Opałem się głową o siedzenie i zamykając oczy myślałem gdzie mogłaby pojechać . Z zamyśleń wyrwał mnie telefon . 

- Payne ? - zapytałem sam siebie patrząc na wyświetlacz . - No ? 

- Em jest u nas . - szeptał do słuchawki  .

- Już jadę ! 

- Nie ! Nie przyjeżdżaj ! Daj jej o tym pomyśleć . 

- Liam !

- Horan ogarnij się . Daj jej tymczasowy spokój . 

- Nie dam rady ... 

- Postaraj się , cześć .

- Nie ! Nie stój ! - krzyczałem , aby się nie rozłączył . 

- Co ? 

- Pilnuj jej ... - rzuciłem cicho i zakończyłem rozmowę . Najważniejsze , że była bezpieczna ... Co ja pierdole? Ona się mnie boi ...  To chyba najgorsze wyjście z tej sytuacji . Przynajmniej kiedy wiem , gdzie jest mogę myśleć co dalej i jak przekonać Em , że jej nigdy nie zdradziłem . Wybrałem numer w telefonie i czekałem aż osoba po drugiej stronie odbierze . 

- Kathrina ? Musimy się spotkać . 

- Zmądrzałeś w końcu ? - zachichotała . 

- Kiedy ? - przerwałem jej . 

- Za półgodziny w Starbucks'ie . - odpowiedziała .
- Będę . - rzuciłem krótko i rozłączyłem się . Zapaliłem samochód i z piskiem opon ruszyłem w kierunku kawiarni .

***

- Kiedyś będziesz musiała z nim porozmawiać ... - zaczął Liam . - Nie wiem dlaczego , ale uważam , że Horan jest ostatnią osobą która wyrządziłaby Ci krzywdę . 

- Dlaczego tak sądzisz ? 

- Bo nigdy się tak nie angażował . Patrzy na Ciebie jak na bóstwo ... 

- Przesadzasz , poza tym co Ona robiła w jego domu ? 

- Może wiedziała , że wracasz ? Zrobiła to specjalnie . 

- Nie sądzę . - upiłam łyk kakao . 

- Emily pomyśl logicznie , błagam Cię ... Niall , ten sam który Cię bronił przed wszystkim co najgorsze , który był w stanie , poprawka który jest w stanie zabić każdego człowieka który tylko zrobiłby Ci krzywdę , zdradziłby Cię ? To niby na co to wszystko ? 

- Ja naprawdę nie wiem ... - słuchając go , jego słowa wywarły na mnie duże wrażenie . 

- Odpocznij . - wstał z kanapy i posłał mi miły uśmiech . - Sprawdzę co u Danielle . 

- Dzięki . - rzuciłam  i upiłam kolejny łyk kakao .  Słowa bruneta dały mi dużo do myślenia ... Zostawało jednak tyle pytań , na które nie znałam odpowiedzi ... 

***

- A jednak jesteś . - rzuciła gdy tylko mnie zobaczyła .

- Usiądź . - odpowiedziałem .
- Jak miło .
- Czego chcesz ? - burknąłem patrząc na roześmianą Kathrinę .
- To ty mnie zaprosiłeś .
- Och wiesz , o co mi chodzi . Nie udawaj głupiej .
- Zupełnie niczego .
- Więc po co to robisz ? - zapytałem nie ogarniając jej logicznego myślenia .
- Posłuchaj skarbie - nachyliła się - Jeżeli ja nie mogę Cię mieć , to nikt nie może . - posłała mi uśmiech i wyprostowała się .
- Jesteś żałosna .
- Nie sądzę . To nie ja zdradzam inne dziewczyny .
- Nie zdradziłem jej ! - krzyknąłem a większość ludzi zaczęło patrzeć w naszym kierunku . - Przecież wiesz , że jej nie zdradziłem . To tylko Twój wymysł . - powiedziałem nieco ciszej .
- Ja to wiem , Ty to wiesz , ale Ona tego nie wie .
- To może niech się dowie .
- Nie sądzę . - rzuciła bez namysłu .
- Ile chcesz za ten filmik ? - zapytałem nie mogąc na nią patrzeć .
- Zero .
- Ale jak to ?
- Jest bezcenny .
- Przeginasz .
- Żegnam Niall ... - wstała i odwracając się na pięcie wyszła z kawiarni . Nie miałem już na nic siły . Moje życie się waliło , i jedno co mogło mi pomóc to Emily i teraz właśnie MUSIAŁEM ją zobaczyć .

***

Uciekało ze mnie życie . Wszystko co znajdowało się obok mnie było w zagrożeniu . Wariowałam. Dosłownie . Tak bardzo chciałam go zobaczyć , teraz . 

- Emily wszystko w porządku ? - do pokoju wparowała Danielle . 

- Tak . - usiadła obok mnie . 

- Skarbie posłuchaj ... Jak kocha to wróci , bo uwierz nie może żyć bez Ciebie . 

- Gdyby kochał , to by mnie nie zdradził . 

- Tego nie wiesz . Em , nie wiesz czy doszło do czegokolwiek . Dzwoniła dzisiaj Perrie , masz od niej pozdrowienia . 

- Skąd wiedziała , że jestem u Ciebie ? 

- Mówiła , że zadzwoniła odruchowo ... Niall obdzwonił wszystkich kilkakrotnie i po prostu się martwiła . 

- Umm . - rzuciłam cicho , będąc przejęta jego zachowaniem . - Mogłabym zostać sama ? Proszę . 

- Nie ma problemu . - dziewczyna wstała z łóżka i całując mnie w czoło wyszła z pokoju . Wstałam z łóżka i otwierając drzwi balkonu wyszłam na zewnątrz . 

- Mówiłeś , że jeżeli będę Cię potrzebować będziesz przy mnie ... uwierzyłam . Mówiłeś  , że kiedy wyjadę będziesz na mnie czekał ... wierzyłam . Mówiłeś , że jeżeli będę krzyczeć Twoje imię usłyszysz mnie , więc gdzie jesteś ? Niall - po moich policzkach spłynęły łzy , a wiatr otulił moje ciało - Tak bardzo Cię potrzebuję! - Krzyknęłam i oparłam się o barierkę . Spuściłam głowę i nagle poczułam bezwładność w nogach , szybsze bicie serca i brak oddechu . Leciałam coraz szybciej i szybciej ... 

-----------------------------

Hej słodziaki ♥ PRZEPRASZAM .

Wiem , że miał być wczoraj , ale nie miałam sił XD :) 

Soł ♥ przy poprzednim rozdziale było 40 komm :O 

Więc jeżeli będzie pod tym rozdziałem 5o komm - JUTRO POJAWI SIĘ ROZDZIAŁ ♥

Z DEDYKACJĄ DLA <3
Oliv ♡
(@Bradford_Girl_)

POD TYM ROZDZIAŁEM MOŻECIE PISAĆ , KTO CHCE DEDYKACJĘ <3 + TWITTERA . 

I teraz sugestie ? :)

Co się stanie ? 

Emily przeżyje ? 

Co z  Kathrina zrobi z filmikiem ?