Rozdział 20 .

'' Brakuje mi jej , jak tlenu ... ''

Minęło zaledwie kilka godzin od wyjazdu Emily , a ja czuję się jak ostatni dupek . Wyjeżdżając zabrała wszystko co miałem najcenniejsze ... ją . Dopiero teraz wiedziałem jak wiele znaczyła ta drobna osoba w moim życiu . Wykręciła nim o 180 stopni , ale nie miałem jej tego za złe . Kochałem jej uśmiech , to jak słodko na mnie patrzyła gdy chciała całusa , jak pięknie wymawiała moje imię , kochałem ją całą ... bo była moja . Upiłem łyk piwa , bez celu gapiąc się w telewizor gdy po całym domu rozbrzmiał dzwonek do drzwi.
Leniwie zlazłem z kanapy biorąc przy tym kolejne łyki alkoholu . Wypiłem już sporo , ale to nie miało najmniejszego sensu , nic nie miało . Po drugiej stronie drzwi stał Tomlinson , otworzyłem drzwi i nie mówiąc do niego kompletnie nic wróciłem do środka . Brunet bez słowa wszedł za mną . Zająłem swoje poprzednie miejsce i zmieniając kanał kolorowego pudła , gapiłem się na biegających po boisku jak to Em mówiła
'' idiotów '' .
- Gdzie Emily ? - brunet przerwał ciszę , wyrywając mi pilota z ręki i gasząc telewizor .
- Nie ma . - upiłem łyk piwa .
- Jak to ?! - zdziwił się i zajął miejsce obok mnie .
- Wyjechała .
- Gdzie ?
- Książkę piszesz ?! Nie wiem , nic nie wiem !  Nie wiem czemu , nie wiem gdzie i nie mam pojęcia kiedy wróci . - rzuciłem pustą puszką od piwa na stół i wstając z kanapy poszedłem po kolejną dawkę mojego
'' rozluźnienia '' . Topiłem swoje smutki w alkoholu , jak oryginalnie . Gdy wróciłem do poprzedniej pozycji, brunet nie dawał za wygraną .
- Horan , powinieneś pogadać z Harrym .
- Powinienem rozwalić mu łeb . - wysyczałem przez zęby mierząc Tomlinsona zabójczym spojrzeniem .
- Wiesz dobrze , że nie przyszedłem tu żeby go bronić .
- Szczerze , mam to w dupie . - napiłem się brązowego napoju .
- A nie powinieneś .
- Słuchaj . - zwróciłem się do niego cholernie poważnie . - Znam prawa i nigdy w życiu nie odbił bym laski przyjacielowi .
- Wiem i rozumiem Cię .
- I tego się trzymajmy .

***

Zaraz po wylądowaniu w Los Angeles zamówiłam taksówkę , która zawiozła mnie pod dom mojej ciotki . 

Siostry mojej mamy . Miałam z nią dobry kontakt zważając na to , że była moją matką  chrzestną . Gdy tylko wyszłam z taksówki , w drzwiach przywitała mnie uśmiechnięta od ucha do ucha ciocia Santi . Podeszła do mnie i mocno mnie przytuliła . 

- Emily , gdzieś Ty była !? Jak Ty urosłaś . Czysta mama . - mówiąc całowała mnie w policzki . 

- Część ciociu . - złapałam ją za ramiona by dobrze jej się przyjrzeć . - W ogóle się nie zmieniłaś . 

- Och przestań ! - zaczęła się śmiać . 

Chwilę później byłam obściskiwana przez słodkie bliźniaczki , a moje kuzynki . Conor , najstarszy syn mojej cioci wniósł moje walizki do pokoju który tymczasowo miał być '' mój '' .O ile pamiętam zawsze miałam z nim dobry kontakt .

- Dziękuję za pomoc . - powiedziałam gdy chłopak postawił walizki na ziemię . 

- Nie ma sprawy . Jeżeli będziesz czegoś potrzebowała krzycz . - rzucił i zamykając za sobą drzwi wyszedł. W mojej głowie rozbrzmiewało echo ostatniego wyrazu i tego co powiedział Niall '' Krzycz a usłyszę Cię '' .

Złapałam się za głowę i bezwładnie opadłam na łózko . Po chwili wróciłam do pozycji siedzącej i spojrzałam w stronę okna , po czym mimowolnie się uśmiechnęłam . Balkon . Bez wahania wstałam i otwierając szklane drzwi , wyszłam na zewnątrz rozglądając się dookoła . Nic się nie zmieniło , było dokładnie tak jak pamiętałam . Oparłam się o obręcz i patrząc na cudowny zachód słońca , uśmiechnęłam się sama do siebie . 

- Ja też Cię kocham , Niall ... - wyszeptałam cicho , a telefon w mojej kieszeni natychmiastowo zaczął wibrować . Na wyświetlaczu pojawił się blondyn ze swoim nieziemskim uśmiechem , już miałam odebrać gdy zrezygnowałam . Co miałabym mu powiedzieć ? Tak dojechałam , cała i zdrowa . Spojrzałam na migający ekran po raz ostatni i odrzuciłam połączenie , po czym szybko wyłączyłam telefon z postanowieniem , że uruchomię go za dokładnie siedem dni . Wróciłam do środka i ponownie położyłam się na łóżku . Ile ja bym dała , żeby wszystko było takie jak kiedyś ? Problem tkwił w tym , że to było po prostu niemożliwe . 

***

Siedziałem na kanapie dobrowolnie wyrywając sobie włosy z głowy . Nie odbiera , nie wróci ... Boże , czuje się cholernie nieswojo . Brakuje mi jej , jak tlenu ! Bez niej nic nie ma sensu , NIC . Wraz z jej wyjazdem zabrała mi całe życie , cały jego sens , wszystko co robiłem , po co się starałem ... wszystko . Dzwoniłem do niej kilkakrotnie , być może tylko dlatego , żeby usłyszeć jej głos z sekretarki . Tak cholernie mi jej brakowało . Teraz , tu , na zawsze . Wyłączyłem telewizor i poszedłem wziąć kąpiel . Siedząc w wannie , cały czas miałem ją przed oczami . Wyobrażałem sobie ją wiedzącą przede mną jak kilka dni temu , tulącą się do mojego ciała . Zostały tylko wspomnienia .  

Tydzień później ... 

Minęło siedem dni , najcięższe siedem dni w moim życiu . Jeżeli Ona kurwa myślała , że rozłąka nam pomoże , to się kurwa myliła . Miałem dzisiaj kilka spraw  do załatwienia , więc chcąc nie chcąc musiałem wstać . Z Emily nie miałem kontaktu od tygodnia . Ona też się do tego nie paliła . Wziąłem prysznic , ubierałem  się i ruszyłem na wizytę z moimi kumplami . Zwykłe spotkanie , w którym miał uczestniczyć Harry. Wszyscy na około pierdolili mi , że nie jest On niczemu winny i ja zaczynałem w to wierzyć ?! Chore. Podjechałem pod wyznaczony klub , i zacząłem szukać znajomych . Siedzieli wszyscy jedną kupą przy stoliku , podszedłem do nich i witając się ze wszystkimi zatrzymałem się na Stylesie , który był w trakcie podawania mi ręki . Cofnąłem ją . 

- Stary , przepraszam Cię . - zaczął Harry . 

- A ja nie wybaczam . - usiadłem , upijając łyk drinka należącego do Malika . 

- Przestań ! Co mam zrobić ? 

- Umrzeć . 

- Horan ! - wtrącił się Li .

- Przecież pytał . - odburknąłem . 

- Mówię poważnie . - rzucił . 

- Ja też ... śmiertelnie . - upiłem kolejny łyk . PO kilku drinkach byłem rozwalony . Cały świat kręcił się dookoła , a ja nie wiedziałem gdzie jestem . Chłopaki podwieźli mnie pod sam dom , wyszedłem z samochodu i ostatkami sił doczłapałem się do mieszkania . Złapałem za klamkę i o dziwo było otwarte . Wszedłem do środka , wszędzie było ciemno . Odwróciłem się , by zamknąć drzwi , a jakaś ciemna długowłosa postać stała po drugiej stronie pokoju kierując się w moją stronę . Owinięta w białe prześcieradło .

- Czekałam na Ciebie ... - wyszeptała prawie niedosłyszalnie i wyciągnęła dłoń w moim kierunku .

--------------------

Hej Misie ! ♥ Dziękuję za 3o komentarzy ! Aww ;3 

i 52 OBSERWATORÓW <33 Boże nie mogę w to uwierzyć ♥ 

nawet nie wiecie jak wielką przyjemność sprawia mi wasza obecność  ! ♥ 

Jesteście niezastąpieni . 

i teraz 2 sprawa :

Zmieniam zasadę . 

35 komm - NEXT :)

Dlaczegóż ? Dlategóż , że mam szkołę i mało czasu , a wy komentujecie strasznie szybko :O

i potem nie mam serca Was oszukiwać i piszę kolejny ♥ hahaha :*:*

PODSUMOWUJĄC : 

KOCHAM WAS ! :*:*:*:*:*:*:*:* ♥ 

i teraz sugestie ? :)

Em wróciła ? Czy może ktoś inny powrócił ? :):) hahahaha ♥ 

przypuszczenia miło widziane <333